Nasıl bir hayat nasıl bir toplum …?
Sorularla çözülmez bu durum.
İnsanlar içinde yığınla bekleyen sorun.
Çilesi bitmeyen meçhul varlık,…İnsan
Nedir içindeki kini ve nefreti,
Çanakkale, gerçek kaleymiş bilemedik.
Önsözü Sarıkamış'ta yazılan bir destan,
Zafer muştularını Sarıkamış'tan alan destan,
Varını yoğunu boğazda ortaya koyan ÇANAKKALE
Bu millet var olduğunu gösterdi Önsözde
Anne ‘’seni çok seviyorum’’ diyorum
Biliyorum ki sevgi dar kalıpta olmaz
Değerini bilenin elinde bu sevgi daralmaz
Bu üç kelime ile sevgimi daraltıyorum,
Anne kendi dünyasında bir kutup,
Evlat anne tarafından korunan bir çiçek.
Yıllar vardır insanlar için hazırlanır,
Yıllar vardır mutlulukar için planlanır.
Hayat insandan alacağını alır,
Eğer mutlu ise insan yılları değer kazanır.
Mutluluklar peşimizde bekçi olsun,
İsmail, babasının sözüyle kurban olmuş,
Bizlerde anamızın bir sözüyle,
Bu vatan için ölmeye kurban olmuşuz.
Kurbanlar la bayram ne güzel olmuş.
Bayramların en tatlı yanı,
Geçen yıllar insanlara tarihi unutturur,
Unutmamak gerekirken unutulan tarih,
Yüzyıl önce yazılan ve silinmeyen bir tarih
Yazılmalıydı Çanakkale,yazılmalıydı bu Marş.
Toplukların aynası ve simgesi bu marş,
Aynaya bakınca ne yaparsın?
Bilmem her hal mutlu olur yada üzülürüm
Gerçek olmayanı gördün diye mi?
Gerçek ne sen söyle.
Aynaya düşen ceset,
İçine sızmış,gizlenmiş,
Yaşım altı,gözlerim ışıl ışıl,
Hayat yaşamak için bir cennet,
Canneti kazanmak için bir senet,
İlköğretimden itibaren öğretmenim.
Evim oldu, mutluluğum oldu,
Karanlık dünyasında aydın insan,
Sevgiyi yumak yapmış güzel insan,
Görenlerden daha iyi gören fedakar insan,
Hayatın değerini bilmeyenlere örnek insan.
Bilinmeyen alemde seyahat eden yolcu,
Hayat yolculuğunda fedakar asker,
Engeller aşan cefakar asker,
Ölümden yılmayan, korkmayan,sarsılmayan asker
Sınırlarda bekleyen en son asker.
***
Düşmana aman vermeyen cengaver,
gayet güzel eserler olmuş