Baba 2 Şiiri - Ömer Ziya Soyyiğit

Dilim aciz kalır seni övmekten
Yazamaz ellerim methini baba
Kesilir kelamım laf söylemekten
Kadr-u kıymetini bilemem baba

Gözlerimin nuru, başımın tacı
Yaralı kalbimin sensin ilacı
Yarın kıyamette olma davacı
Günahkar yavrundan muhterem baba

Emrine itaat farz-ı ilahi
Münkir olmak yıkar ulu dergahı
Benim hafızamda büyük bir dahi
Olarak saklısın sevgili baba

İstiab etmiştir bizi kanadın
Yetişmiştir her an büyük imdadın
Olmuş şifa bize o güzel adın
İnkar edilir mi muhterem baba

Cümle derd-ü keder senin başında
Girdin büyük derde küçük yaşında
Nimet oturman, ocak taşında
Mevlam uzun ömür lutfetsin baba

Öğrettin edebi, namusu bize
İlm-i irfan soktun hem kalbimize
Tattırdın sevgiyi sen gönlümüze
Her yönden önderlik eyledin baba

Etmedin kimseye bizleri muhtaç
Kırk iki de herkez duruyorken aç
Oldun başımıza nurani bir taç
Saymakla biter mi iyiliğin baba

Aşık olmuş Ömer ezelden sana
Merhamet eyleyip, insaf et bana
Rezil etme beni dosta, düşmana
Suçlarımı ifşa eyleme baba

22 Mayıs 1958 Vaynara