Ömrü sonbahara demir atmış
Hoş, demir alsa yüzmeyi çoktan unutmuş
Erken eskimiş bir teknedir
Bu dünya deryasında Aziz
Ve hikayesi gelişmez bir çocuktur
Tuz-ekmekle doyurulan.
İnsanlar ne çok, demiş bir gün Aziz
Ve nereye giderler, böyle bu kadar
Uçaklar durmadan nereye
Trenler, otobüsler nereye
Su nereye akar bu kadar çok ve durmadan
Konuşur ya insanlar sürekli
Sesler değer ya kulaklarına Aziz’in
Değip giderler ya, nereye
Seslendirilmemiş sözcükler nereye gider
Çekilip unutulan acılar
Ucu (k) açık özlemler nereye
Bilmedikleri o kadar çok ki Aziz’in
Neresi bir yer olmuştur artık
Ve gurbetsiz, sılasız Aziz, nerelidir…
Kayıt Tarihi : 5.6.2007 15:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!