Bir gün vicdanın yeşerirse
Açarsa kuruyan çiçekler
Toprağı benim külüm olsun
Doya doya kokla hasreti
Merhametin dönerse geri
Kula açmış elini
Yalan sarmış dilini
Sakınmamış belini
Suret insan siret leş
Karnı doysa gözü aç
Beni unut
Hayalimi düşünerek
Kirletme beni
Düşünme seni sevdiğimi
Kirletme sevgimi
Sen de sevme
Ellerden medet umma
Eller bilmez yaranı
Herkes ben gibi sanma
Bulamazsın dermanı
Dert olurlar da sana
Çıkıp gittiğin günden beri
Her şey yerli yerinde sanki
Hepsi aynı değişen bir şey yok ki
Biraz da hüsnü kuruntu bendeki
Saksıda çiçekler solmuş biraz
Ateş olsan da zemheride kalsam
Yağmur olsan da çölde yansam
Razıyım kül olsam da dağılsam
Yine de merhamet etme
Kurusa gözyaşlarım âmâ olsam
Şimdi ağır ceza mahkemelerinde hayallerim
Zamanım tutuklu, saymadan geçiyor günlerim
Gündüzler torbaya girmiş, hep geceleri celselerim
Bitmek bilmez sorgulara yetmiyor ifadelerim
Uzadıkça uzuyor dava acımasız mahkemelerde
Müptelayım ben sana artık anla
Hasretim muhtacım senin kokuna
Bir busecik kondursam yanağına
Cennet olur kuruyan dudağımda
Lâl olmuş dilim senden sonrasında
Ahuzarım, viran gönlüm divane
Çaresizim, akıl başta biçare
Lal olmuşum, sözüm geçmiyor yare
Kalp yorulmuş, ilaç olmaz ki çare
Geçmiş günler, gelmez artık geriye
Sevmek yürek ister derler
Sevmek senin ne haddine
Aşk kor bir alev derler
Yanmak senin ne haddine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!