Denizler dolusu gözyaşı biriktirdim yokluğunda.
Bulut bulut özlemim göçtü şehrine.
Gündüz kuşlar, gece yıldızlarla gönderdim sana
Hasretin mısralarını.
Bıraktığın yerde bekledim seni her gün.
Yazın güneşin ateşi,
Gittin de noldu huzura erdin mi
Coştu mu çiçeklerin yeşerdi mi
Yoksa güllerin diken döktü
Manolyaların misk-i amber mi
Bir garip bahçivanıydım gönlünün
Neyleyim ki sensiz açan baharı
Sensiz doğan güneşi, sensiz yazı
O yaz dindirmez bendeki ayazı
Boynu bükük kalır bahar yıldızı
Zemherim olur seniz geçen bahar
Kır kalemi dür defteri
Bitsin bu aşkın matemi
Yanacağı kadar yandı
Sönsün bu sevda alevi
Bırak şu derdi kederi
Kokun muydu kalemime dolan
Mısralarımda ilmek ilmek yazan
Yoksa gözlerin mi aklımda kalan
Hasreti özlemi sancıyla yazdıran
Yazan kaleme yetişmiyor kelam
Aşkının sarhoşuyum, hiç ayılmayan,
İçip içip aşkına kanmayan.
Acıkmışım sevdana, hiç doymayan,
Tıka basa doldursam da kalbime, arkasını arayan.
Bir gün vicdanın yeşerirse
Açarsa kuruyan çiçekler
Toprağı benim külüm olsun
Doya doya kokla hasreti
Merhametin dönerse geri
Beni unut
Hayalimi düşünerek
Kirletme beni
Düşünme seni sevdiğimi
Kirletme sevgimi
Sen de sevme
Ellerden medet umma
Eller bilmez yaranı
Herkes ben gibi sanma
Bulamazsın dermanı
Dert olurlar da sana
Çıkıp gittiğin günden beri
Her şey yerli yerinde sanki
Hepsi aynı değişen bir şey yok ki
Biraz da hüsnü kuruntu bendeki
Saksıda çiçekler solmuş biraz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!