Azametli Aptal Şiiri - Cem Erdemir

Nelere elimi attıysam diyor
Gördüm kırılganlığı
Hangimiz zalim
Hangimiz zulüm
Bilgim yok
Bir hastalık ve şimdi iğrendim
Durdurulamamak için bunca beklenir mi
Aptallık...
Fakat merakına yenilmiş değilsin
Uçtun sanıyorsun düşerken
Daha hiç
Hiç !
Fakat delirdiğine şahit gözlerim
Milim oynatamaz yerinden inadımı
Yanlış
İnanılanlar yalan
Daha yeni başlıyoruz de söyle !
Ölme inatla saldır
Doğru neyse kalbine doğru
Bir kurtarıcı arıyordu
Züppe
Daha kötü yenil
Ağzın yüzün kan çanağı
Alkışları unut
Işıkları kapat
Diren
İşte oldu, oluyor, olmayacak
Diren
Öfken beni yakıyor
Sönmeyecek adım gibi biliyorum
Kaz, gözünün içine bak
Hemen şimdi
Derhal
Daha da zor olsun
Böylece daha da parlar
Alkışları bırak
Ne yapsa alkışlanıyor insan...
İşte oldu
Şimdi fazlasına ihtiyacımız var
Kurban, korkak, züppe ya da azametli aptal