İlkokulda öğretmişlerdi, resimlerde kelimelere yer vermeyi.
''Var'' kelimesi çok kullanıldığında Öğretmen atılırdı;
''Evladım gördüğün herşeyi ''var''la anlatma, başka kelimeler bul.''
Devamında tatlı bir değiştirme çabası belirirdi.Afallardık, o kelimenin yerine başka kelimeler koymaya çalışırdık.
Tabii herhangi bir durum değiştirilince nasıl sırıtırsa, bu durumda onlardan farksızdı.Sonra sınıftan bir gürültü kopardı;
''Öğretmenim ben anlatayım, ben anlatayım'' buna karşılık seçerdi öğretmen kalkan parmaklardan birini.Diğerimiz devam ederdik.
Yarım bırakılmış anlatımı tamamlama çabasıydı bunlar...
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta