Azade Keremle Şiiri - Seyfi Karaca

Azade keremle
Konusa konusa gidip gelenlerden corak pinar toprak yol
Bu sene yulaf giden sene dari ve cavdarken say yerindeki ekenek
Kopmus bir dangirdagin dilsiz sessizligi
Verniklenmis üzüntüleriyle ve eski gügümlerle susuzlugun iki yamacina
Elleri birbirine tutusmus davullu zurnali bir de sevdigim vardi …
Ahiret hakki icin ben buralardan gidiyorum kalsin size viranlar hanlar düsüren
Calinmis bir telefon cingiraginda öbür sene busene
Gölgeler arasinda yönünü dogrultup sazini sözünü
Daha ki yüzünü bulmaya cikrik sarnic ve cark
Ne deyim ki kocadik artik bir de sevdigim vardi bu mektup da
Ondan bu yellere mazerettir
Gidesim gelmiyor bir türlü yalnizliga diyerek derdini söylesen
Dallarina teveklerine pilastik üzümler salkimlanmis
Kompozisyon hilesi cürük notlar alarak hayattan hemencecik mezun olup
Gecip gitmeye animasyon lekeleri gibi helkesiz boracsiz
Yüzey derinligne dürtüp dokunup koparinca
Otobüsünü kacirmis heybesi sirtta dünya
Rengini bozup yitiren küskünlüklerin dagilan laciverdine
Esen kavaklikta
Tanelenip topraklasan sizidan seraptan

Temmuz / 22