Az Kaldım Şiiri - Aydın Gürz

ben sana
hep az kaldım
çok az kaldım zamanlarda
azığımda sakladığım
zeytinle peynirdi birbirine örtüşen
ekmek arasında hayat kokusu
doymak için yemek gerekiyordu
biz yemekten önce
düşünemeden saygısızca
yedik bir birimizi
yedikte tükettik kendimizi
ne sevda bize doydu
ne de biz birbirmize
işte o yüzden az kaldım
az kaldık
az daha yolun ortasındaydık
bir gelseydin karşılıksız
ilk lokmamda doyacaktım
belki de koklayacaktım
sarılıp uyuyacaktım
...
aydın gürz
24/07/2013