Başımıza taç ettiklerimiz
Yerinizi yadırgayıp
Egonuza çıta çıkmaya kalkışarak
Değerden meğerse çıkartıp
Başınızın göğe ereceğini sandınız.
Gelmeden düşün yakamızdan Allah aşkına,
Gelmeden düşün yakamdan!
Sonsuz olan güvenimizi hırpalayıp
Maddiyatını çaldınız
Arsızlık koltuğunuzda
Hırsızlığın kitabını yazıp.
Para efendinizmiş meğerse.
Doğmadan çıkın hayatımızdan Allah aşkına,
Doğmadan çıkın hayatımdan!
Dünümüze saplanıp,
Bugünümüzü kanattınız.
O kadar keskindi ki diliniz
Yara almadık gözyaşımız kalmadı.
Duygularımız kan ter içinde.
Gelmeden uzak durun Allah aşkına,
Gelmeden uzak durun!
Yüreğimizin kapısını açmaya korkar olduk;
O kadar çok yüzünüz vardı ki,
O kadar kalabalıktınız ki,
Oturacak huzur bırakmadınız
Dost gibi görünüp, düşman çıkıp.
Gelmeden defolun Allah aşkına,
Gelmeden defolun!
Kayıt Tarihi : 1.2.2015 21:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/01/az-insan-cok-huzur-verir-misiniz.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)