Lüzmu yoktur resmine bakmaya
Uzun uzun, gözyaşlarıyla...
Tuzlu bir melteme yanan ruhumun
Hissettiği tek duyguyla
Lüzmu yoktur şarkılarını dinlemeye
MASMAVİ AY
Gördüm ki doğmuş masmavi ay
Tam doğmaması gereken yere
Ne kadar uğraşsam da fani,
O ay burada doğmadı
Aşkla hüznün fasılasında
Bakar dururum tamam-ı vaktında
Cevahir olmuş gözümde sevinçler
İtiyatım olmuş hüzün boranları
MEHTAP
Durmuyordu içimdeki sensizlik
Sana ait her hatırada
Düştüm sensiz aşkın narına
Açmıyordu sevgi gülleri aşk bahçemde
Hibe etmez artık gönlüm
İğfal etmişken beni fani insanlar
Bir nufteden ibarettir önüm
N’oldu,susar oldunuz yazgılar?
Beklemez oldum, zeval olmuş hayatta
Bir ur sinmiş ruhuma
Kader vurdu elbet gönül bağına
Bir gün vuku bulursa ecnebi sevda
Ah,ne ağlar o gözler ne ağlar
Bir acılı bakış işlemiş kalbe
Ne güzel zamanlardın sen
Zikretmiştim seni bir çift söz ile
Görmemiştin beni bir çift göz ile
Bulutlarım selam vermişti gözyaşı ile
Toprağın almamıştı selamı rayihalar içinde
İlişirken gözüme dardaki ağlar
Yoluna çiçeklenen dağlar çok ağlar
Yükselmiş havadaki bulutlar
Seninle dolmuşçasına saadet yağar
Kendinden dahi ücra gönlüm
OLDU YİNE AKŞAM
Oldu yine akşam
Çöktü karanlık
Sardı beni yine yalnızlık
Bitmedi mi yüreğime saplanan bu kahır
Güneş yine kıskanıyor parlayan çehreni
Bir füsun belliyor seni hercai menekşeleri
Şuurlar bozguna uğruyor,ram oluyor ruhum sana
Öte alemde yok kurtulmaya yer, mukadderinle gel bana
Bir emelim var bu cihandan gitmeyen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!