Aysel Tarcan Şiirleri - Şair Aysel Tarcan

Ey kul! Dur şımarma haddin aşarsın
Kabına sığmazsın bentten taşarsın
Pek de bir semada hoppa yaşarsın
Sabırdan nafakan almaz mısın hiç..!

Niye az görürsün hakka düşeni

Yemin firgatından sözüm dönmedi
İntizar külünde közüm sönmedi
Veda menzilinde gözüm dinmedi
Vuslata son vakti kurmuştum oysa..!

Sevda pınarından içsem doymasam

İçimi kanatan hakka aht’ımdı
Gaflet hicâbını kaldır öyle git..!
Gönle çöken hüzün kara bahtımdı
Hicranı, efkârı sildir öyle git..!

Yürek gülzarımda dikeni kaldı

Öç imbadından geç geçebilirsen
Gazabı menzile hızla sal gitsin..!
Göç şerbetini iç içebilirsen
Misk amber tenlerde hazla kal gitsin..!

Bahtım demir atmış azraya yakın

Baki, Itrı böyle aşkı görmemiş
Gül kokulu tendecevr-ü cefa aşk..!
Yadele gazeli metruk sürmemiş
Gül kokulu tendecevr-ü cefa aşk..!

Gaflet sığınağı izlik bendinden

Her âyet yeryüzüne vâhiyle indi
Feryâd -ım dökecek varak kalmadı
Göz bariyerimde duâyla dindi
Pınar iklimlerim kurak kalmadı..!

Slüet aynada aks-in gösterir

Senin için kadın avlar dediler
Gönlüm düşse sevdan ermem yalancı..
Her gün bir aşifte tavlar dediler
Sevdam ucuz değil vermem yalancı..!

Nağmeler düzersin tatlı bakarsın

Tez kahırlara atıldık
Halde nefis öz kalmadı
Bak yadellere katıldık
Dilde tatlı söz kalmadı..!

Sukütta nazende telim

Ne işim olur yar arzetmez kalpte
Şu yetim boynumu büker giderim
Ne sarp dağın Nemrut bilesin Alp'te
Toprağın başım dik çöker giderim..

Bilmem ki ne diye gönlüm zorlarım

Kalbi kırıp düşman safına geçen
İntizar tavında safsata içen
Gökte başı tutup insanı seçen
Sonradan görenden koru ALLAH' ım..!

Avucu açıp ne bulursa yutan