Aysel Tarcan Şiirleri - Şair Aysel Tarcan

Kapat envanteri mazine dair
Ele mi karıştın taşra güzeli..!
Taş sustu, su sustu izine dair
Sele mi karıştın,taşra güzeli..!

Gün, ay, yıl sükütta habire yazdın

Ses ver isyanıma ne haldeyim gör
Durduk yerde kesme dilimi nankör..!
Kes şu kaderimi yeni baştan ör
Durduk yerde küsme halime nankör..!

Hicrana attın tek lokma aşımı

Çöküldü naaşa feryat yakıldı
Yattın sağırlığa duymadın toprak..!
Döküldü nice kan canlar çakıldı
Kattın figanlara caymadın toprak...!

Açılan avuçla gürledin durdun

Suskun gözlerinle yola bakarsın
Nasıl pınar içim bir bilsen Annem..!
Baskın sözlerinle canım yakarsın..!
Nasıl söner içim bir bilsen Annem..!

Gül bahçen virane dökük güllerin

Mazlumu, eşrafı bir bir ölünce
İçimiz soruyor bayram neyime..!
Vaadi dolanı Rabb'im alınca
İçimiz kuruyor bayram neyime..!

Gün geçmiyor yine acı bir haber

HİÇ KİMSE...! !

Ne bahçe aklında ne de nadası
Nerdedir yarası bilmez hiç kimse..!
Bin çığlıkla dolar acil odası
Gelince sırası kalmaz hiç kimse..!

Her yiğit başında sarı bir bere
Kaçıncı facia, Rabb sabır vere
Her biri canından oldu yok yere
İçimiz yanıyor sustu Türkiye'm..!

Sükütta yüreğim dilim lâl oldu

Nam-ibretin olsun yapma bir daha
Böylece sevdiğin korur nasılsa..!
Dürüst hak yolundan sapma bir daha
Böylece dağ tepe sorur nasılsa..!

Hicran pınarımı yaşla bakalım

Torun sevgisini bana tattırdın
Müjdeler bildirdin Emir'im Berke'm..!
Makber-i dünyama efkâr kattırdın
Yüzümü güldürdün Emir'im Berke'm..!

Zemheri güzüme gülistan oldun

Öyle çok sevdim ki inkâr edemem
Nelere kâdirsin Ey Sevda Ey Âşk..!
Gönlümce övdüm ki nankör edemem
Nelere Kâdirsin Ey Sevda Ey Âşk..!

Vuslatı yoluna sermek gerekir