Yüreğimin karanlığını aydınlatan
Gözlerinin ışığını seviyorum
En çokta;
Bana gülümsemeni
Dağlardaki karları eriten
Gittiğin gurbet ellerde
Mutlu musun?
Yoksa hasta mısın sevdiceğim?
Gittiğin günden beri
İçim hüzün dolu benim
Mal kaybeden, bir şey kaybetmemistir, onurunu kaybeden birçok şey kaybetmiştir. Fakat cesaretini kaybeden her şeyini kaybetmiştir.
(Goethe)
Hasan bey, çok çalışkan, dürüst, sevdikleri için canını feda edebilecek bir yapıya sahipti. Ne yapıyorsa ailesi için yapan, kendisini çocuklarına eşine adamış bir kişi idi.
Yaşamı boyunca çalışıp didinmişti, ama işleri bir türlü hiç rast gitmiyordu. Elini “hangi? ” işe atsa o yol kapanıyordu.
Kısacası “dal elinde kalıyor” misali.
Sevgili arkadaşım,
Uzun zaman oldu elime kağıt kalem almayalı.Seninle yağmur havalarda yürümeyi ne kadar çok özlemişim.Sabahları kursa giderken sürekli ben konuşur,sen ise hep beni dinlerdin.
Bana, sen yeter ki konuş hiç susma! Seninle bu şekilde dünyanın öbür ucuna bile gitmeye razıyım derdin.
Yine dalmıştım uzaklara. Deniz, bugün bir başka güzeldi sanki.
Kayaların üzerine oturup boylu boyunca çarşaf gibi serilmiş denizi izlemeye koyuldum büyük bir zevkle.
Nasıl bir şey di bu. Günü gününü tutmuyordu.
Bir gün lacivert, bir gün masmavi ve durgun, bazen gri ve hırçın.
“Her yürek, kendinin kaderidir.“Balley
“ Dayanmak, kaderi yenmektir.” Campbell
Ailemden çok uzakta bir şehirde yaşıyordum. İşe gitmek için kalktığımda soğuk hava iliklerime kadar işlemişti. Penceremden dışarı baktığım da, her tarafın bembeyaz karla kaplı olduğunu gördüm. Gece kar yağmıştı yine bu soğuk şehre. Yalnızlığımın verdiği hüzünle içimi buz tuttu birden.
Güneşin keskin ışıkları beyaz karın üzerine nasıl da yansıyıp gözlerimi, kamaştırıyordu.
Bembeyaz karlarla
Soğuk kış mevsiminde
Yüreğime ak düşürmeden
Gitme kal bu şehirde diyemedim
Gözlerim seni aradı her sokakta, her caddede
Sırf sana kavuşmak için
Güneşi gönderiyorum
Siyahlara bürünüp
Yollarını gözlüyorum
Seviyorum seni ben
Dışarısı buz gibi felaket bir yağmur vardı. Muhakkak gitmeliyim diye düşündü içinden. Yoksa içi rahat etmeyecekti. Üzerine bir şeyler giyinip dışarı çıktı. İliklerine kadar işlemişti soğuk. Bir kaç adımda bile her tarafı ıslanmıştı. Koşar adımlarla yolda yürümeye başladı.
Sudan çıkan balığa dönmüştü…
Nihayet gelmişti. Paçalarından, saçlarından sular sızıyordu. Zile bastı hemen, bir iki dakikaya kalmadan kapı açılmıştı. Sıcak gülümseyen bir yüz,
Bir gün hayatıma
Ilık meltem rüzgarlarıyla
Geldin
Ne mutlu ettin
Yüreğimi şenlendirdin
Mutluluk getirdin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!