Saat Dört Otuz!
Herkes Uykuda...
Bir Benim Göz Bebeklerim Uyanık,
Bir De Yürek Kafesimi Parçalayan Özlem Çığlıkları...
Dışarda Bir Başına Kalmış Hüzünlü Uulamalarıyla Köpekler,
Sensizliğime Eşlik Eden Duvar Saatinin Tiktakları...
Seni;
Leylam Olasın Diye Sevmiştim.
Gecenin Koşar Adımlarını Duyuyorum,
Gündüze Kavuşmak İçin Can Atıyor.
Birazdan Gün Işıyacak,
İki Aşık Birbirine Kavuşacak.
Benimse Karanlıkta Kalacak Yüreğim Sensiz
Üşüyecek
Biliyorum..!
Kayıt Tarihi : 1.12.2012 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!