Ayrılıkcılık Ve Komünizm... Şiiri - Ulvi ...

Komünizm; büyük derttir, tüm insanların başına...
Ruh öldürür, kudurtturur, baktırmaz hiç gözyaşına...
En uyacan insanlara, isyan duyguları aşlar...
Fiti alan rahat durmaz, artar gider yoz savaşlar...
Halkların üstüne örtülen kıpkızıl bir örtüdür...
Fikir iyi olsa bile eylem mutlaka kötüdür...
Kafa taştan, beyin mermer, tezektendir kalpler ise...
Yakıp yıkmak bir şereftir, çıkarırlar hep hâdise...
Dıştan memleketi sever, içten içe hâin, oynak...
İnsan, sinek gibi kırılsa, acımaz hiç bir manyak...
Şeytan işi fikirlere, beyinler münbit arazi...
Marx ve Lenin gibilere ilgileri çok marazi...
İslâmi bir fikre karşı, kaskatıdır kızıl beyin...
En verimli tohumları, hep çürütür, bir deneyin...
Komünizm, kürt halkını, çok feci zehirlemiştir...
Çapulcular, talancılar, erke isyân eylemiştir...
Çoğu, bulunduğu mevkide, devlete çıban başı...
Bizlerden yana görünürler, ama bize hep karşı...

Düşünmez; insansever olan, insan kasabı olmaz...
İnsanseven, insan öldürmez desen, kafası almaz...
Töre diye katlettiği, öz kızıdır ta kendinin...
Öz kızına kıymak, kılını titretmez efendinin...
PKK; zor kullanarak, kızları dağa kaldırır...
Halvet olur, yer ve içer, düşmanı Türke saldırır...
Kızındaki namustan bilmem ki geride ne kalır...
İşte burda gerçek töre her şeyin yerini alır...
Aileden birini, kazara öldürse bir ahmak,,,
Mutlaka ona düşer, ölenin, kanına kan aramak...
Kanun; katili tutarak, verir gereken cezayı...
O kanuna aslâ uymaz, yapar en son muktezayı...
İllâ kendi öldürecek, kan dâvâsı güttüğünü...
Acıma yok, ölüm mutlak, olsa da hasmın düğünü...
Sen, kardeşim dedikçe, kendini ihânete adar...
Dünyaları bağışlasan, sırt çevirir, hep kin güder...
Ayrı yoldan gelmiştir o, hiç buluşmaz, ayrı gider...
Ne iyilik yaparsan yap, o hepsini inkâr eder...
İçlerinden çıkmıştır hep, yola gelmez, pek çok hâin...
Doğru söze kulak asmaz; ne kardeşlik dinler, ne din...

Komünizm; kimi kürdü, çok feci zehirlemiştir...
Yazar, şâir, düşünürü; devlete zıt eylemiştir...
Haktan yana olan çok az, bir kazandır kaynamakta;
Edebiyat, sanatçılar, isyân rolü oynamakta...
PKK, KCKlı; ayrılık dâvâsı gütmekte...
Modadır, birçok hâin, VATANI ateşe atmakta...
Yazar, çizer, şâirler; çoğu kürtten veya yabancı...
Devlet için, millet için, huzur için dinmez sancı...
Tümü, kapılmış gitmiştir, komünizm illetine;
O sevdayla zarar verir, Vatanına, milletine...
Bir bahane uydurarak, devletine isyân eder...
Muhalefet modadır ya, hükümete karşı gider...
İcraatta ne olursa,ona hep muhalefet etmek;
Aklı dumura uğratmak, düpe düz kafayı yemek...
Doğru insan, doğru yolda gidenleri taktir eder...
Komünist ruhlu yadlar, iyi işlere de kötü der...
Hep, şeytanın gör dediğini, fütursuzca görenler;
İçin, umarım tez zamanda, hemen, görünür mahşer...
Ey ALLAHım; bütün yazarlara, akıl, fikir, izan ver...

Irkçılık değil yaptığım, gerçeklerden yana olmak...
Görmez misin bu gidişle yok olmaya kaldı ramak...
Dilerim ki; TÜRKİYEmde, isyan, kaos, hiç olmasın...
Huzur, güven, refah olsun, gül renkler asla solmasın...
Sözüm kardeş Kürde değil, o hâinleredir elbet..
Dilerim ki, aramızı bozmasınlar, ilelebet...
Ayrılık nerden çıktı, vatanımız milletimiz, bir...
Müslüman kardeşleriz , getiririz her zaman TEKBİR...
Utansın alçak olan, hâin olan, kanlar akıtan...
Komünizmin etkisiyle, bölünmez, bu cennet VATAN...