Ayrılık acıklı ve bağnaz,

Seninle buluşmamız artık bir hayal.
Kaybolan hazinelerin cazibesi ortada,
Dağlar heybetiyle sıralanıyor ardı sıra,
Ve buğulu gözler kaybediyor baktığı son noktayı.
Ayrılık acıklı ve bağnaz,
Bir yol bir menfez bırakmıyor soluksuz.
Artık tesellide vermiyor,
Ne eski, nede yeni yazılmış hikâyeler ve şarkılar.

Ayrılık acısı böyle bir şeymiş yaşanınca bilinen,
Ayrılık en zoruymuş meğerse
Ne hikâyelerdeki acı,
Nede masallardaki hüzün.
Onlar birer aldatmacaymış meğer.

Bu kadar derin yaşanırmış ayrılığın acısı,
Başka hiçbir acıyı katık yapmadan sabahlamak,
Seninle ayrılığın tarifi buymuş meğerse,
En acısından geceler,
Ve en hüzünlü saatler.
Seninle ayrılığın acısı.
İşte böyle birşeyler.