Kor ateşler içinde,
Gönlüme özlem düştü.
Görmesem de tükenmezsin,
Sensizlik ciğerlerime çöktü.
Hasretinde prangalar,
Gecenin renginde resmin...
Üşütür karanlık, ayaz geceler,
Uzak topraklarda hayalin.
Bir gariptir özlem,
Buz dağını eritir.
Gürül gürül akar dünya,
Zemheri hiç bitmez, içimdedir.
Yaprak, dalından;
Damla, buluttan ayrıldı.
Ayrılığın tuzu biberi, özlem...
Dudaktan çıkarken, kanadı.
Kayıt Tarihi : 14.2.2025 15:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Ayrılık, sevdanın en acı tuzu ve özlem, yürekte kaybolan her anın hatırlatıcısıdır."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!