Ayrılığın eşiği Şiiri - Abdullah Sezer

Ayrılığın eşiği dediler, ölümün eşiğidi bilmediler,
ayrılmakla kalmadık sadece, yok etik bir birimizi.
Ben ise gömüldüm gittim seninle,
varmıyım, yokmuyum, bilmimiyorum hiç bir şekilde,
nefes alıyorum diye, yaşıyor biliyorlar beni de,
ayrılığın eşiği dediler de,ölümün eşiğidi,
bilmediler hiç bir şekilde, yok oldum gittim seninle.

Yaşamak nefes almak değilmiş, bilemediler işte,
bakma aldığım nefeslerime, bakma gülen yüzüme.
Parça parça yüreğim işte,yanar dururum öylece, içten içe.
Ben yok oldum gitim seninle,kayboldum işte,
anlamadılar, görmediler yine.

Görmediler beni hiç bir şekilde….
Aslında şimdi biz seninle,
ayrılığın eşiğinde değiliz işte,
uçurumun dibindeyiz sadece,
geri gelsekte,öne gitsekte,
birşey değişmeyek,hiçbir şekilde,
ikiside ölüm sadece.
geri gelsem nefesim kesilecek,
öne gitsem,düşecek gibiyim sadece,
bunun adı, ayrılığın eşiği değil,
bu sadece, ölüm işte...

Ölümün kıyısındayız,ayrılığın eşiğinde..

ESİN ZALI & A.SEZER