Ayrılığın El Kitabı Şiiri - Melek Öksüz

teselli arasaydı kalbim
bahaneler aramazdı kendine,
yokluk üstü gecelerde
kibritin köküne
okumazdı küfürleri..
gece saçlı bi kadın;
kıymazdı kör bi makasla
geçmişi ve gelmişi:
bu günü katlayıp
bir kenara...
uçları açık bir sarılışla
kefen dikmezdi
kanamasız ayrılığa
düğmeler üst üste
iliklerime kadar sen
deliyordu önüme -ardıma..
sen kendinliğine giderken
kevgir misali
delik -deşikti göğsüm..
''pamuk ipliğinde'' bi gurur
kimi tutardı avuçlarında..
ne çok sebeb vardı;
unutmaya,
gitmeye,
dönüp arkamı;
uzun uzun uyumaya
bir şarkıyla gülmeye
ne çok ihtiyacım vardı;
(yalnızca sana)
bedenim mahremim
melek yüzümde
bakirdi seni özleyişim
alt yazısızdı bu kalp
bi kitaptı okumak isteyene
AŞK,IN ÖNSÖZÜNDEN,
UMUDUN MAVİSİNE...
20/02/10/BURSA