Ayrılığa Dirençli Şiirler

saç tellerine takıldı aklım
on bin yıl sonra
gelecek sıra sana...

kış fısıltılarıyla
diken üstündeyim
ilkyaz ve annem uzak
sesim açık renkli
yine de...

ölüme uyanılır
uykusuzca
hayat bu...

iç çekiyor çocuk
kapanıyor çiçeğin taç yaprağı
yağmur en uzun suskunluğunda
en karanlık köşede
bağırıyorum seni...

en küçük gülüşlerinde bile
büyük yanılgılar yaşadım
ama gülmezsen de
yaşamam ki...

gözlerim görmez olur birgün
ellerim tutmaz
kulaklarım duymaz
dillerim söylemez olur
yüreğim sevmez olmaz asla...

akla ilk gelen neydi acaba
ve son kez ne düşünecek insan
yoksa sonsuz aşk mı
bana bunları sayıklatan...

ayrılığa yenilip düşmemek için
kendime tutunuyorum
çünkü senden sonra en çok sen
bende...