Aynı Sazın Telleri Şiiri - Yahya Aygün

‘Kardeşlerim’ dedi bize Kutlu Nebi,
Görmek istedi, görmeden sevenleri.
Mü’minler bir binanın tuğlaları idi,
Cenneti isteyen, birbirini sevmeliydi.

Hamurumuz aynı topraktan,
Ruhumuz, tek olan Hak’tan.
Olduk Adem ile Havvadan,
Kefenimiz bile aynı kumaştan.

Kanımızı akıttık Bayrak eyledik,
Canımızı verdik, Vatan edindik.
Türkülerimizi birlikte söyledik,
Aynı sazın telleri;sen,ben,biz idik.

Güneş aynı güneş üzerimize doğan,
Rahmetimiz yağar aynı buluttan.
Binbir çiçek biterken aynı topraktan,
Ne geçer elimize diken olmaktan.

Ayrılık sana acı da, bana tatlı mı?
Dünya sana gurbette, bana vatan mı?
Gözyaşlarının tadı farklı farklı mı?
Kardeşlikten gayrı yolumuz var mı?