nasılda uzaklaşıyor as’lından insan,
aynadaki yüze bakmayacak kadar nede yabancılaşıyor gönlü ile,
sokuluyor bahanelerin nihayetsiz kucağına,
sonunu düşünmeden saklanmak istiyor onda,
ve kaybolup siliniyor hakikat aynasında…
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Kısa ve öz güzel bir şiir okuttun Rukiye
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta