bir insan gördüm karşımda
yıkılmış bir halde
istenmiyordu bu dünyada
öyle bir hali vardı sanki
damla damla yaşlar akıyordu
o yorgun gözlerden
çıkarıpta mendilini
silecek bir el arıyordu sanki
her hali bana benziyordu
sanki bu hayata kızmış
anladım ki meğer;
karşımda duran aynaymış.
1986/kanlıca İSTANBUL
Hakan TemizKayıt Tarihi : 15.7.2004 18:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
farklı...samimi...herşeyden önemlisi özgün...
evet evet nevi şahsına münhasır bir şiir...
biz yazanı kutlar yine şiire bakarız...
Gözünde gördügüm derin bir hüzündü...
Kirmis olsamda aynayi bin bir parca..
kiramadigim, bana kalan, kendi yüzümdü!
dedirttiniz bana dost.. yuregnize saglik
TÜM YORUMLAR (3)