Gün gelecek
Soluklandığımız dağ yamaçlarında
Anemonlar cömertçe gülümseyecek
Kutlar gibi aşkımızın zaferini
Kıvrılan yollara
Bir ip cambazının dengede durması gibi zordu hep
Aşkımız
Sen hep gözün yolda
Gitmeye meyilli
Ben uçurumun kıyısında büyüyen bir asi çiçeğin
tedirgin bekleyişinde
Ayrılık
Denize açılan bir kapı
Yükü ağır
Taşıyor aşka dair ne varsa
Açılsa kapı
Bir adam
Heybesinde mavi bir balık
Dudağının kenarında ölmez otu
Düşmüş yollara
Bir kadın
Defolu Kelebek*
Batar bu gemi
Nihayete erer gün
Döner gelir yüreğine oturur
-dünyanın en usta cambazına-
Birbirine zıt olduğuna inansak da
Delilik ve dahilik
Aşk ve nefret
Yaşam ve ölüm
Sadakat ve ihanet arasında
Güller açıldı bak
Bir şair yüreğini ısıtıyor camda
Birazdan alev alacak yüreği
Bir ateş topu olmuş dans ederek
Aşkını anlatacak denize
Yalnızlık duvarlara çarpa çarpa büyürken
Reyhan kokulu anılar tütsülenmiş sözcükler fısıldıyorsa kulağına
Şarap kıvamında bir gülüş yerleşmişse dudağının kenarına
Köpüklü sulara karıştıysa sevinç
Şimdi fotoğraflara bakma zamanıdır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!