Yalnızlığın uzaktan cazipti yüzü
Dokundum şifa niyetine
Yaktı ellerimi tenindeki soğuk
Sığdıramadım bir türlü içime
Büyüktü, yüreğimden çok büyük
Ey Dünya! ! !
Sana rağmen uyandım yine bu seher
Alt edecektin sen beni güya,
Bekle,daha bitmedi bu sefer
Serçeler korosu serenatta
Mısır patlattım bu gece
Filizlenen yılın şerefine
Bir de hayatın
Yüzüne yüzüne..
Patladıkça pıtır pıtır
Yıllar,tarla misali
Ömrümüzü sürmekte
Yaşanmışları
Nakşederken yüzümüze
Pişmanlıkları
Derinden derine kazıyıp
Senden önce de vardım
Senden sonra da olabilirim
Sana sevgim,sanma ihtiyaçtan
Kendi başımı elbet becerebilirim
Sen yoksan,yine açar çiçekler
Tek benzeri öteki teki! !
Ne güzel diyor reklâmda
İnsanlar gibi…
Tek başına giyilmez
Sekersin yollarda
Günahın kıyısına kadar gelmişim
Ha düştüm ha düşecem
Sağduyu sağımda
Körkuyu solumda…
Yok ben sıratta inecem
Desem olmaz mı?
Seni gönlümden azâd ediyorum
Var git yolun açık olsun
Kim düşerse gönlüne,pusulan orayı bulsun
Bütün hakkımı sana helal ediyorum
Hayatımdaki görevin bitti biliyorum
Şiirli sözlerle sev beni
Tut mısralarınla ellerimden
Gönlümün kıyısına götür beni
Yüreğimdeki denizde,yıldızları kaydır,
Mehtâbı indir de gözlerine
Gözlerimin gecesine yakamozları çaktır
Aniden düşüverdin,hayatımın orta yerine
Sensiz de yaşıyordum bal gibi,
Başka şeyler koymuştum ben aşkın yerine..
Yoktu inan hiç şikâyetim..
Aşık olmayışıma vardı her zaman,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!