Merhaba kardeşlerim,
Ben 1992'nin Mart ayında Denizli'de düşük gelirli bir ailenin çocuğu olarak doğdum. Kendi kendine konuşan, kendi kendine oynayan bir çocuktum. Hep kendi kafamdaki dünyaları yaşadım. İnsanlardan hep uzaktım ve sosyallikten uzaktım.
İlk ve Orta okul hayatım hep önceliksiz ve yalnızdım. Aşkla tanışmadım. Ailemin maddi durumu kötü olmasına rağmen eksiksiz yaşadım.
Lise hayatım meslek lisesindeki erkek kalabalığının içindeki bir kız kalabalığı olarak geçti. Düzensiz ve organize olamayan bir sınıfın en arka sol sırada ...
Dudaklarında bir gülüş,
Ellerinde ise özlem saklı.
Ben sana koşarken rüyalarımda,
Adımlarım hep yarım, hep eksik.
Bir gün gelir misin diye,
Sensizliğin soğuk nefesi,
Her gece içime işler.
Bir şiir yazarım adını saklı,
Ama okunmaz o satırlar sessiz.
Yolları gözlerim beklerken,
Asıl Cehennem nedir?
Ateşlerler mi kaplıdır,
Yoksa sadece pişmanlıklarla mı.
Hak ettiği için orada?
Pişmanlıkla mı kaplıdır,
Bir deniz kenarında durur gibi,
Gözlerim ufka dalar.
Sana ulaşmak ne kadar zor,
Özlemin kalbimi yakar.
Geceler uzar da bitmez,
Bir kuşun kanat çırpışı bile yankılanmaz oldu,
Gökyüzü sessiz, toprak yaralı,
Nehirler konuşmaz, balıklar susmuş,
Denizlerin mavi tonları kaybolmuş.
Duyuyor musun?
Bir nefes alırım sen diye,
Ama sadece sessizlik gelir.
Geceler uzun, yalnız,
Seni beklemekse bitmez.
Seni düşündüğüm her an,
Bir martı çığlığı yükselir.
Uzaklarda bir yerde,
Sana ulaşmaya çalışan bir rüzgar var.
Ama bu rüzgar güçsüz,
Üstümde koca bulutlar hissediyorum,
Güneşli güzel günlerde bile.
O kadar ağırlar ki,
Nefes alamıyorum.
Artık orada bile yürüyemiyorum.
Bir sabah uyandığımda,
Belki sen çıkarsın karşıma.
Her adımda daha uzak,
Kalbimde bir düğüm gibi sıkı.
Sen geldikçe ben beklerim,
Bir deniz düşün içimde,
Dalgalar hep sana çarpar.
Ama kıyılar yalnız,
Ve bekleyiş hiç bitmez.
Gözlerimde bir umut saklı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!