Ah küçük şapşal kanmadın gitti sevgime
Çok soğuk bir o kadarda aksisin
Neyse ki uykunda sevimli ve dinginsin
Sana uyurken aşığım
Parmaklarımın arasında saçların
Karanlığa aşığım şu sıralar
Ya sessizliğe alıstım ya sensizliğe
Buhar olup uçmadı ya hislerim
Elbet sana da susarım
İlham melegim ebediyete göçtü
Sen benim ne halde olduğumu biliyor musun
Gece kabus görüp sabah ağlayarak uyanıyorum
Her gün yanlış otobüse binip
Şehrin köşelerine yanlışlıkla ayak basıyorum
Ukalalık yapıyor sağa sola laf atıyorum
Bak bugünde birinin ayağına basıp kaçtın
Hiç bitmeyecek gibi yaşıyorum
Derdimi sevincimi biliyorum
Lakin tekini bile sevmiyorum
Ömürleri bu kadar sanki
El sallayıp vedalaşıyorum
Beni yalnız bıraktığın gün
Bende kaldım sanma bu akıbette
Çağırsan gelirim ebediyete
...
Islandı gözlerim nihayetinde
Haberin varmı benden
Bu sana son satırlarım
İnesi başıma satır satır
Düz cümleler kuramaz oldum
Sendende ruhumdanda yoruldum
Şiirlerim cimrileşti saçlarına
Azaldı derinleşti avuçlarına
Seni sorsalar ayı gösterirdim
Geceleri gözleri parlayan
Gündüzsse utancından kaybolan
Bakılmaya doyulmayan...
Hep dua edesim gelirdi
Geceler uzasın da göreyim diye
Bilemez insan yarına ne olacağını
Ama sen bilseydin de gelseydin
Tacı tahtı bırakıp
Alsaydın ruhumu
Bırakırdım neyim var neyim yoksa
İklim değişmiş farkında olmazken
"Sen sevda nedir bilir misin " diye sordu balık, adama;
"Yanındayken bile özlemektir" dedi, adam.
"Sen sevdalanmamışssın, seninkinin adı heves"diye ağladı balık ve devam etti
" Sevda; ateş gibidir :ışığı aydınlatır, yaklaşırsan ısıtır, elini değersende yakar kavurur. "
Adam :" Nasıl yani anlamadım"
Balık gözleri dolu yüzgeçleri titrek :
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!