Ay'ı görmek istemeyecek bundan sonra çocuklar.
Ne Irak'ta,ne Filistin'de,ne de Afganistan'da...
Masal anlatmayacak dedeleri,nineleri,
Uzun kış gecelerinde,yürekleri ellerinde.
Gerçekler göründü gözlerine,
Çöküverdi,incecik dal gibi dizlerine,
Çöküverdi kan;ve kurşuna dizildi,
Şiir bile olsa ağızlarında ki,
Ağızlarında ki sözlerine binlerce can.
Onüç onbeş yaşlarındaki çocukların,elinde silah.
Sakın ha!! oyuncak sanmayın.
Ne yapsın karşısında Amerika,
Kendini sanıyor,firavun gibi ilah...
Sokaklarda oynanan çocuk oyunları,
Biteli yıllar oldu bu topraklarda.
Misketler,topaçlar,çelik çomaklar,
Yere yuvarlandı,yerdeki gazellerde,yapraklarda...
Güneşin önünde bulut var zaten,
O yıllardır doğmuyor,
Bu yorgun ve çileli topraklara...
Ay'ı görmek istemeyecek artık,
Bundan sonra çocuklar;ne Irak'ta,
Ne Filistin'de,ne de Afganistan'da,
Ay yüzlü yavrularını kaybettiler zaten,
Hainlerin tanklarının paletleri altında...
Niye istesinler ki,
Bütün toprakları işgal altında...
Hele diyecek,
Hele ülkemizdeki işgaller,vahşilikler,
Hainlikler son bulsun da,
Ayı,güneşi sonra düşünürüz,
İnsanlarımızın,çocuklarımızın ruhunda...
Kayıt Tarihi : 5.8.2017 11:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!