Aydınlıkta kör olmuş, ışığa muhtaç gözü
Gönül gözü kapanmış, parlayanı görmüyor
Aydınlatır dünyayı, fark etmiyor ki özü
Güzelliği her yerde, gör diyeni bilmiyor
Ellerinde kör ışık, aklınca rehber olur
Yoluma yön verirken, bataklıkta yok olur
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta