Aydınlığın İç Yüzü Şiiri - Ercan Keskin

1-
Aydınlığın parlak ışıkları kamaştırır
Retinasında kararan duygularımızı
Gemici çıması gibi gerçeğe atılan
Onu incelediğimiz an görünür yapan
Nesneler belirler düşüncelerimizi
Anlaksız çıkmazına hapsolmuş değerler ve
Sorgusuz kabul ettiğimiz önyargılarla
Algılarımız eylemlerimize yön verir
İşte! yaşamak böyle bir serüvendir dostum.
Yani aklın olmadığı yerde belirsizlik,
Duyguların egemenliğinde tutarsızlık
2-
Beni benimle bırak derine dalacağım
Hazinelerimden inciler çıkartacağım
Bir inci buldum üzerinde sevda yazılı
Birazcık eprimiş en dipte sanki çakılı
Gönülden koptuğu içindir ağır yapılı
Güneş görmemiş besbelli ruhu karartılı
Bir şair tanıyorum belki de o attı
3-
Aydınlığın iç yüzü görünmez olur çünkü
Enerjimiz en az dirence doğru yol alır
Eski kalıpların davranışlarına çeker
O köhnemiş paradigmalar direnç yaratır
Bir gerilim varsa çözülme de olmalıdır
Var olan yapıdan güçlü yapı oluşturmak
Geleceğe daima umutla bakmalıdır
Yenildiysek kaybettiklerimize yanarız
Kaybetmişsek bahtsızlığımıza ağlarız
Gerçekliği kontrol edemeyeceğimizse
Çocuk iken öğrenilmiş acizliğimizdir
Yapısal çatışmanın farkında olmak bizi
Gerçekçi çözüme götürecek inan ki
Ebeveynlerin biçtikleri deli gömleği
Aydınlığın iç bükey yüzünü görmelisin
Dış bükey yüzü bizi bizden uzaklaştırır
Bir odak noktası oluştur vizyonun olsun
Yaratmak istediğin en gerçekçi sonucun
Sorun aşk ise kapatma gönül defterini
Yeni bir sayfa aç apak,başlık at
Kaybettiğin seviye ithaf olunur diye
Gerçeği olduğu gibi gör kır zincirleri