Aşkın Senfonisi Şiiri - Ercan Keskin

Seni seviyorum demek olmaz
Nasıl sevdiğini anlat bana
Aşkın mayasını çalma tutmaz
Cana değmedikçe tinsel mana

Herkes sevdiğini sanır amma
Anlat dediğinde anha minha
Kem küm edenleri gerçek sanma
Aşkın senfonisi yedi nüsha

İlki tenle/tinin ortak yanı
Tutku bağlamında sarar canı
Belki bir bakıştır tutar kanı
Artık dönülmeyen yol bu tanı

Kesin ikincisi alış demek
Olunca moderato orta hızda
Yaylı kemanları uyar/ sevmek
Çatlak sesleri duymuş burda

Fakat üçüncüde ayar hızlı
Her şey tozpembe peşi sıra
Aymaz atalettir işin sırı
Yordam bilmeyince düşer dara

Bir de alışkanlık olan sayfa
Sen de kanıksama ben derim
Kedin tanımamak olsa /olsa
Bir yol bulamamak akmaz suya

Neden yedi katman dendi buna
Döngü sürecinde gizli sihri
Bütün sarmalında baştan sona
Madde ayrılmazı vakit sema

Çözme zamanıdır işte sorun
Bolsa dağarcığın insan hali
Arın duygularından kendin korun
Akıl dergâhından fikir sorun

Çatırdar ortasından yoksa derman
Sona yaklaştıkça döner devran
Kader ağlarını örer ancak
Örtme hatalarını söyle heman

Öyle anlaşılmaz kadın ruhu
Her şey mecrasında gitse bile
Bir şey eksilince hemen izle
Anca yakalarsın eski sulhu

Birey olmadıkça kadın erkek
Bitmez çarpıtılmış duygu küfü
Onca histerikli insan demek
Anlam bildirmeyen sorun yükü

Seni seviyorum demek yetmez
Nasıl sevdiğini anlat ona
Nice seviyorsan bil ki o da
Seni sevebilir aynı yolda