Bulanık Su Şiiri - Ercan Keskin

Dip görüntüler; ışığı yansımalı
Darmadağın kaçışır tortuları
Savrulunca korkulu karanlığa
Kendiyle girer iç hesaplaşmaya

Belirli belirsiz düştür geçen gün
Özünde karmaşık sorular gizli
En zayıf kenetsiz halkadır hüzün
Gecenin alnında tanyeri izli

Kalıntısı köhnemiş dündür bu gün
Zamanın kırık çerçevesi yüzün
Varlığı terk edince bu mabedi
Kıyametler yutacak almameti

Sürüklerken her şeyi akan bilinç
Sensizliğe meydan okuyor ezinç
Seyir defteri, kodlanmış gerçekler
Deniz feneriyle gidip- gelmeler

Bilinçaltına düşünce anılar
Resifler altında kırmızı mercan,
Bulanık suda yüzen medusalar;
Ayrık otlar ruhumuza dolanan

Kurumuş çiçektir yitik seviler
Fosilleri saklanan kelebekler
Özgürleşince uçar gökyüzüne
Karışır sonsuzluğun matemine

Aşk yeniden doğuşun armağanı
Sızıldayan kalbe Tanrı kayrası
Sürmüş mis kokulu amber esansı
Ol cennet yemişlerin turfandası

Koşullanmışlık uykusu derindir
Belki uyanmak zamanı gelmiştir
Yelken aç uçsuz mavi denizlere
Yaşam iksiri yeni sevilere