Kalemin ucunda uyurken sessizlik
Kangren olmuş haykırışlar kesilir kökünden
Kalkar yaraların küflü kabukları
Çağın yorgunluğu tüner göğüslere
Ve uzaklara yazılır sesler
Gıcırdamadan
Hissiyatın atlasında kaybolurken izsiz şehirler
Parantezler kucaklar mumyalı sözleri
Duanın işaretsiz dili olur
Zinnire’nin perdesiz gözleri
Yaşamak yorgunudur insan
Zulada bekler atmayan nabzın varisleri
Ayazlı gecelerde mayalanır iç ağrılar
Topal kahkahalar duyulur diplerden
Ve gözyaşını emer sabahlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!