Aydın Çetinkaya Şiirleri - Şair Aydın Çe ...

ARARlM
Sevda, ateşini yakınca tende senden,
Gün doğar üstüme tandan önce erkenden.
Beklerken baharın koynunda senli mevsim.
Ben seni ararım bana doğru esenden.

BELAYA DÜŞMÜŞ*)(*
Alemin mateminde şendi,belaya düşmüş
Kelamın bitiminde, fendi belaya düşmüş.
Belanın telaşında kaydı belaya tahttan.
Feleğin satımında, kendi belaya düşmüş.

BELEŞ
Varlığına yokluğu denk gelense bir kişi,
Duyduğunu kendine söylemektir tek işi.
Günahına cevabı arayansa sevapta,
Öbür dünya meçhul de bu dünyadır beleşi.

BEŞİK
Sönmeyen meşalenin uzattığı her ışık,
Bitmeyen meseleye doğan güneşe aşık.
Meşale söndüğünde güneşten gelen gölge,
Güneşin ninnisiyle zamana olan beşik.

BESTEKAR.

Bir nefesin sözünü besteleyen bestekar,

Hayat denen faninin bitmeyen hevesidir.

BİL*)(*

Dünyayı tutupta gezdirensen sen,

Dünyanı atıpta bezdirensin sen.

BİLEMEZSİN

İşvelerin düşünle bana senle koşarken,

Öyle mesut öyle şen oldum ki bilemezsin.

BİLİNMEZE
Zamanım uzanıken sonsuzda bilinmeze,

Sevdan götürür beni dönülmez gelinmeze.

HAYAL
Bekletirse bir yerde umutla sevdam beni,

Yeni cihan oluşur zaman olur yepyeni.

Semaya bakar gönlüm kalbimin ahenginde,

BİLİR MİSİN
Rüyama nefes olan birisin bilir misin.

Hayalimle dans eden perisin bilir misin.

Ruhumun semasında mehtabımsın bir bilsen,