Ben yangınlarımı göz yaşıyla söndürdüm.
Yıllar yılı bekleyişim,
Kalbimdeki hicranım,
Göğsümün sol tarafı,
Hep kanadı da gitti.
Ben yangınlarımı göz yaşıyla söndürdüm.
Bir ah! Çeksem,
Yanardağları da hayrette bırakırım.
Yüreğim yangın yeri,
Söndürmeye mecalim yok.
Bir ah! Çeksem,
Depremler kıskanır bana.
Uçsuz bucaksız bir deniz düşlerim
Sınırsızlık ve azameti bağrında barındıran,
Saf ve pak hislerin durağı,
Azgın ve taşkın seller mekanı,
Baktıkça avunulan,
Boşalttıkça kederlerini,
Hep birer birer
Sahneden indiler...
Hiç yaşanmamış olsaydı
Demek anlamsız
Firak, hasret ve özlem
Birbiri peşinsıra yürüdüler.
Ben senin cemaline hayranken,
Kimseler halim bilmezken,
Geceler üstüme yıkılır da yıkılır.
Sonra bir ses gelir uzaklardan,
Garip bir bilinmezlik içinde,
Beni kendimden geçirir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!