Ayasofya, sen sırsın bir ümmete malolmuş,
Sırrını bilmeyenin yürek dili lalolmuş.
Sır ki gönülden dile gelir, gözlerden taşar
Bıraksan deli gönlü dağlar, tepeler aşar.
Şerhe muhtaç nazarlar inletir taşlarını
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
