Ayaklanmış Yastıklar Şiiri - Kasım Kobakçı

Ayaklanmış yastıklar, odanın havasında,
Bu garip durumun, onlar da farkında...
Her anının, silindiği zamanlarda...
Sessizliğin çığlığa, karıştığı köşelerde,
Gecenin nefesi, titriyor göğsünde,
Uykusuz anılar da, bu durumu biliyor...
Tam bir günlük gölgeler,
Ve aynada parlayan, solgun yüzler;
Onlar gibi, birinden öğrendiler...
Mücadeleleri bitenlerin esintisi,
Yalnızlığını yüzünde taşıyan, hırsız da bunun içinde...
Kalbinin tam ortasında, kalması gereken yerde:
Duygu duygu, yanar yüreğim,
Yüzleşmenin, ne olduğunu bilmesem de,
Ama bana, seni çağrıştırıyor...
*
Puslu vitrinde, duran manken,
Hafızalarımızda, neden bu kadar yer ettin?
Kalabalıkta kaybolan, o silik gölge,
Sırtındaki izler kadar belirgin...
Göğsünde yatan umutsuzluk,
Kaldırımlara yansıyan, bu yorgun insan;
Kaçınmazdı bana gelmekten.
Rastlantı eseri, tanınmış ressamı misafir etmiş,
Sonsuzluğa bakan kör bile, resmini çizmiş...
Yalnızlıklara umut ekiyorlar...
Ateşte eriyor düşünceler,
Düşünüp, geçmişe bakarken buharlaştılar.
Sokakların kenarında yatan, çaresiz hayaller,
Biraz önce ağladılar...
Uykusuzluğu çeken bilir,
Uykusuzluğun ne olduğunu ben bilmem,
Ama bana, seni çağrıştırıyor...
*
Gecenin en derin yerinde, rüyaları hiç düşünmeden yaktılar.
Küllerini, gizli bir kutuya sakladılar.
Sabır da, onlara yetişemedi...
Üç beş damlanın altında titredi,
Orada yakalandılar,
Gizli dünyamızı, gözlerimizden aldılar...
Yıkılmış binalar, suç mahalli oldu.
Çelişkili kanıtların, çokluğuyla çaresiziz.
Yaptığım her şeyde, hesaplarda yanıldım,
Yolunun eşlik ettiği eşsizlikte;
En dipte, ışıksız kaldık...
Bilinmeyen nedir,
Çözülemeyen nedir bilmiyorum,
Ama bana seni çağrıştırıyor...
*
Senden ve benden önce,
Parçalanmış hayalleri, birleştirdi geçmişim.
Ama sen hiç yaşamadın.
Yarım kalmış, bir beklentiydin.
Bir rüya, bir an, bir çaresizlik...
Ve adı geçen sen.
Hepsinin, küçük karelerdeki ifadesi;
Hep, özlemlerin getirdiği uykusuz gecelerde,
Hayallerin yansıması, soğuk suda...
Yaşamımın özeti:
Umutların sonlanmasıyla,
Tanıklık ettiği geceler,
Çözülmemiş gidişinde.
Çaresizlik,
Çaresizliğin ne olduğunu bilirim...
Ama bana seni hatırlatmıyor...
*
Kararlıyım, cesurum, sakinim,
Yorgunum ama seni yazacak kadar şairim,
Seni yazacak kadar.