Ayakkabı Şiiri - Yasin Gençkol

Yürürken ardından bıraktığın
Tırnak izlerini,
Tozlu ayak izlerini
Ben bilirim.

Birlikte yürüdüğümüz yollarda
Birlikte paylaştığımız zamanlarda
Seninle birlikte büyüdüm ben.

Önceleri küçücük bir çocuktum
Seninle birlikte yürürken
Düşmemek için tutunurdum sana.

Sonra büyüdüm ve ayaklarım güçlendi
Artık seninle birlikte yürürken
Sana tutunmak zorunda kalmadım.

Ama sen her zaman yanımda oldun
Ben yürürken, koşarken,
Düşerken, kalkarken.

Sen benim arkadaşım oldun
Sen benim yoldaşım oldun
Sen benim sırdaşım oldun.

Şimdi yürüyemiyorum,
Sen yoksun
Ama ben hala seni hissediyorum
Yüreğimde, ruhumda
Sen hep benimlesin.