Ay'ın Evine Giden Adam Hikayesi

Upuzun düşlerden örülü
Çatısız bir evdi gözleri
Yağmurlarda ıslanmış
Dilsiz bir söz dudakları

Bir taşımlık nefretlerde yiten
Gereksiz
Çok gereksiz kavgalarda
En ön sırada

Vaktinde kısa boylu bir kadını sevmiş
Adını mimleyemediği
Solup yiten kadınları gibi
Tüm karanlık sokaklardan geçip gider

Bitimsiz bir sevdaydı Ay’ın sevdası
Işık ışıktı saçları
Dalga dalgaydı gözleri
Narin ve zarifti parmakları

İncitmeye korkulu
Kırmaya çekingen
Her şeyden vazgeçip
Bir sevdaya karışıp kayboldu

Gölgesi sepya renkliydi
Dişleri kül
Bodur ve çelimsiz vücuduyla
Geçip gitti
Ay’ın evine