Ay'dan Kalan Şiiri - Muzaffer Arslan 2

Çözüm yok diyorum sana artık sormamalısın.
Gözlerim gülüyorken yürek kana boyansın.
Yalanlarla süslenmiş güzel sözler boşuna
Bu sabah anladım ki sen ona sevdâlısın.

Öylesine gördüğün bir rüyaydı murâdın.
Kavuştum dediğim anda, kayboluyor serâbım.
Acıdan zevk alan gönül, bin bir neş’eyle doldu.
Yapılan birçok plan, inan ki hayal oldu.

Gözler önündeki perde yavaş yavaş çekildi.
Ölesiye düşündüm gece geç bir vakitti.
Mazi bir film gibi geçti gözüm önünden.
Seyrettim her şeyimi bugünümden dünümden.

Bir zamanlar ay ve güneş sunmuştum sana.
Sen Güneşi seçtin Ay kaldı karanlığa.
Özümde olanları sabaha karşı anladım.
Bir seher vakti derin uykulardan uyandım.
Yüreğimde sonsuz bir ah idi yârimden kalan
Ellerimde ise Ay'dan kalan birkaç yalan…