Ay Bırakır Mı Kendini Boşluğa

susarsam ay kendini bırakır mı boşluğa
susarsam feza dönüşür mü taşlığa
haramilerin içtiği şarap mıdır kam
yüzsüzlerin elinde harap mıdır sadakam
uzaktan duyulur tomurcuğun isyanı
fıtri hediyelerle karıştırdın isyanı
hatırını kıranların koynunda gülüyorsun
biçimsiz masalların diyarına gidiyorsun

susarsam hangi kıyıda parçalanır gemi
susarsam hangi gülüş kirletir gölgemi
çöllerde yüzü karanlık yeşilidir mendilin
bir ıssızda feryadı can vermiş kandilin
sen bilmece kılığına bürünen fanus musun
sahilleri yiyerek büyüyerek okyanus musun
solma hazanın tevbesi alnından okunur
durma zamanın bakışı yüreğine dokunur

susarsam mevsimler bilir mi değişmeyi
susarsam kumrular bilir mi sevişmeyi
sehpa umarsızca tekme yemekten usanmış
bülbül girdiği her bahçeyi gülistan sanmış
kahredip alevlerden beşiklerde yatarsın
uykunda yitik muradın yasını tutarsın
firakın makamın acı bir türkü olur dillerde
kar siyah yağar senin olmadığın illerde