Avrat Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

AVRAT

Her emrine boyun eğdim oturdum,
Hafta da bir sinemaya götürdüm,
Yetişin imdada aklım yitirdim,
Her gün moralimi bozuyor Avrat,

Ütüyü bitirdim, yemeyi yaptım,
Masasını çiçeğinen donattım,
Mısırı öğüttüm, bulgur gaynattım,
Dırdırıyla beni eziyor Avrat.

Evi temizledim, sobayı yaktım,
Bulaşık yıkadım, raf'a bıraktım,
Vallahi gardaşlar usandım bıktım,
Kara fermanını yazıyor Avrat.

Gece saat on ikide yatıyor,
Kalkar kalkmaz kaşlarını çatıyor,
Görsen suratını sirke satıyor,
Dizimin bağını çözüyor Avrat.

Seher vakti yatağımdan fırlarım,
Bakkal, manav, etrafında turlarım,
Sabah kahvaltıyı ben hazırlarım,
Gün be gün dengemi bozuyor Avrat.

Her gün deli poyraz gibi esiyor,
Emir yağdıyor, ahkâm kesiyor,
Çiçeksiz geldim mi, akşam küsüyor,
Neşterle derimi yüzüyor Avrat.

Müçtehit'im şikayetçiyim halden,
Velakin hiç bir şey gelmiyor elden,
Sosyeteye adım atmış ezelden,
Boya cila, sürüp geziyor Avrat.

İsmet Murat Müçtehit)
Halk Şairi