Avni Aydın Şiirleri - Şair Avni Aydın

sakindi gece...
yeni çıktım meyhaneden
ıslak kaldırımlarında şehrin
dolaşıyorum sessiz...
sensiz...

zaman inadına akıyor sanki...
saatler aceleci... gunler aceleci...
kimsesiz sokaklar var onumde;
inadına tenha... inadına yalnız...
mevsimler geciyor sessiz...
nasıl da durgun sehir...

güneş uğramaz oldu bu memleketlere
yalnız kaldığım günlere inat
içiyorum son sigaramı da...
dışarı çıkmak gelmiyor içimden
seni andım her defasında içime çekişimin
ne de özlemişim mereti...

Geldim...
Uzaklardan, yalnızlıklardan...
Son baharın hüküm sürdüğü,
Baharın gelmediği yerlerden...
Sana geldim,
Son bir kez daha görebilmek,

Kalanlar...
Bir güne bir haftaya sığamayacak,
Bir ömür boyu yaşanacak olanlar.
Güneşin acıttığı tenlerimizden,
Bana kalan bir kaç acı hatıra...

ve sevdiğim gidiyorum de...
tanıma ne zaman gorsen aynı dar sokakta...
hatırlama adresimi...
ve sevdiğim gidiyorum de...
unut beni... acı gibi...

Dokunuşun farklıydı
Bakışların
Gözlerin bir başka sıcak
Ellerin

İlk heyecanlarım hala

kalacak mıyım?
neden sordun güzel...
bu şehirin havası, suyu bile acıtır oldu yüreğimi...
ne anlamı kaldı sabah erken kalıp güneşi seyretmenin?
insanları bana yabancı...
anlayamadığım bir dil sanki konuştukları...

anlara kapılıp kalıyorum...
dalıyorum nedensiz uzaklara,
artık çok içmeye başladım şu mereti...
eskisi gibi yalnız dolaşıyorum sokaklarda...
bir gece beyoğlundaydım,
ne kadar da yabancıyım artık...

geçişini izliyorum insanların
koskaca bir bulvardayım...
hafiften yağmur çiseliyor,
nasıl da koşturuyor insanlar?
nereye?
bomboş yapayalnız, bir bulvarda insanları seyrediyorum...