Her ne yaptıysan yaptın
Unutur mu bu kalp bilmem…
Yıllar geçti üstünden
Kalmadı kırgınlık…
Yeniden özlemeye başladım seni
İlk dinginliklerimi yaşarken…
konuşmadık o akşam...
sessizce yürüdük sokaklarda...
ilk kez o zaman dikkat etmiştim,
yolun kenarında kocaman bir çınarın olduğunu...
şaşırdım önceleri,
sanki şehri yeniden tanımaya çıkmıştım...
hazanda aşık olduk birbirimize
dökülen yapraklarına inat istanbulun
gözgözeydik gün batımında sahilin...
korkuyla karışık hayallerimizde
inadına sardık birbirimizi
her hazanın sonu kıştır,
kabataştayım
gözlerim denizde
sanki birşeyleri bekler gibiyim...
amma da soğuksun hava
içimi titretiyorsun...
çok çabuk geçti zaman
ne de hızlısın
yetişemiyorum sana...
tutamıyorum...
gelsen
anlamsız gecelere inat
yakınsız uzaklara ya da
bilemediğim şehirlerde
ya da bilmediğim sularda...
özlediğim sendin her seferinde
ve sevdiğim...
sensiz olmuyor...
deniyorum işte,
olmuyor...
yağmurlar da yağarken istanbula...
hele de sen varken kalbimde...
olmuyor güzel
sen;
benim hayatıma ummadığım anda girdin
ve ben;
hayatına ummadık anda girdim...
kötü giden hayata,...
anlamsız dakikalara inat sevdim seni...
sustum...
adım adım yaklaşan ayrılığa karşı...
yağan yağurlar eşlik ediyordu mekana,
esen soğuk rüzgarlarla...
konuşmadım...
sadece gözlerine baktım...
durmaz hayat durduğu yerde...
her mutluluğun sonun gelmesi;
neden hep şahittir acılara?
koşmaya çalıştıkça geri kaldığımız hayata...
nasıl yetişeceğim güzel?
kaldığım yerden devam edermiyim dersin...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!