Avludaki Çocuk Şiiri - Mehmet Semercio

Avludaki Çocuk

Allaha şükür sağlığım iyi
Tek bir rahatsızlığım var
o da unutulmak

Bir zamanlar tanıdığın birileri tarafından
unutulmak
çok derin yara bırakıyor insanda

Bir arkadaşım da unutulmuş çocukken
Cami avlusunda bulmuşlar
Unutanları tanıyor
Sonradan buldu garibanları
Yedi çocuk içinde
onlar da kendilerini unutmuşlar
O onları ara sıra unutabiliyordu
Unutmak zorunda kalıyordu

Yıllar sonra
Aynı mahalleye taşındı
Uzaktan seyrediyor hâlâ yaşayanları
Dayanması çok zor
Bugün yarın kapılarını çalacak gibi
Ben geldim diyecek
Ben
Ben
Ben cami avlusundaki çocuk

Eğer bir gün kapınız çalınırsa
dostça açın
Belki de
avluda unutulan kardeşiniz gelmiştir
Kim bilir...

Mehmet Semercio