Atlıyorum Şiiri - Tarık Eymen Atalay

Verdiğimiz savaşlar bizim
Kıyasıya mücadele, ölümüne
Kanlar içinde, ağacın üzerindesin
Yapayalnız kalırsın bir an gökyüzünde
Geceler yapayalnız bırakır seni
Hiç anlamasanda yenilirsin ona
Kalbin avuçlarına verilir izlersin sadece...
Dayanırsın...
Son bir dilek alacaklısın çünkü
Yaşam izleri belirir yüzünde
Tam asumanından vazgeçecekken
Yeni bir umut doğar
Tutunursun ellerin kanlar içinde
Bakamazsın bile kanlara
Gözlerin saatlerdir kapkaranlık
Ya açamazsın ya da açmak istemezsin
Yorulursun uçmaktan yorgun düşersin
Günler sonra açarsın gözlerini
Şehit misin gazi misin bilmeden...
Yerde boylu boyunca uzanan
Kanlar içinde sessiz bir beden
Kalbin avuçlarının içinde
Belli ki yenik düşmüşsün göklere
Kanatlanırsın,uçarsın bulutlara
Aşağıya baktıkça başın döner
Gökyüzü bembeyaz olsa da...
Kalbine hapsettiğin maviliği görmekten
Hep korkarsın, yıllarca.
Son bir kelime unutturur sana herşeyi
Geride kalır hayallerin.
Kıpırdatırsın dudaklarını dökülen 4 hece...
"Atlıyorum"