Uçurtma Şiiri - Tarık Eymen Atalay

Bir belirsizlik var bu yağmurlu havada.
Anlamsız bir yaşanmışlık.
Hep yakın, hep uzak
Ah o kaçamak bakışların.
Açtığım o bembeyaz sayfaları
Tıka basa gözlerinle doldurmak istiyor kalemim
Susmalı belki de.
İçime atmalı.
Belki de giden yılın ardından
Yeniden doğmak cennet gözlerinde.
Rüyalarım olsaydı eğer
Uyanınca giderdi aklımdan.
İpten kaçan bir uçurtma gibi
Bakışlarına kaçtı kalbim,
Tutamadım.
Belki biraz pişmanlık
Çıkmaz sokaklarda gibi
Gözlerinde kalbim.
Tutamadım.
Griye çalan bu bulutlar
Yıldızlara saklamak ister geceyi
Gözlerin gibi..
Çok şey anlatabilmek,
İki satır kelimede.
Pencereden uçup yağan yağmura karışmak,
Gözlerine, bakışlarına karıştığım gibi.
Şimdi hepsi bende saklı,
Söylediklerim ya da sustuklarım.
Soğuk bir mevsimin tam ortasında
Aklımın kanayan yerlerine
Bulutlardan pansuman yapıyorum.
Her gece biraz daha buğulanıyor
Sana ait yüreğim.
İpten kaçan bir uçurtma gibi
Bakışlarına kaçtı kalbim.
Tutamadım.
Affet.