Atlar geçiyor boynu köpüklü
Ağaçların köklerine karanlık taşıyor
Kara karıncalar sürü sürü…
Sarkmış ağaçların dallarından meyveler,
Çekilmiş suları, kuru kuru…
Saklanmış yüzün bulutların arkasına…
Kuşlar hüzün taşıyorlar ıslanmış saçlarıma…
Gözlerimi kara bulutların bürümesi bundandır.
Gizleme gözlerini bulutların arkasına
Bakıver kara bulutların arkasından
Götürsün güneşli günlere yüzün beni.
Atlar geçiyor boynu köpüklü…
Dolu dizgin gidiyorlar meçhule doğru
Omuzlarında gözyaşı yüklü…
Gözyaşları ıslatınca toprağı,
Kan dolaşıyor ağaçların gövdesinde
Su yerine…
Cezbeye tutulmuş derviş gibi,
Bir titreme alıyor yeşil yaprağı…
Gözyaşı döküyor ağaçlar
Heyecanlanan çiçeklerine…
Atlar geçiyor boynu köpüklü
Koşuyorlar çatlarcasına ufka doğru,
Tek rakipleri rüzgâr…
Çıkar ufuktan başını ey altın saçlı güzel!
Gözünü sana dikti bütün çiçekler
Çatlamak üzere olan boynu köpüklü atlar
Saçlarından birer damla mutluluk içecekler!
Kayıt Tarihi : 10.1.2016 16:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Cıngır](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/01/10/atlar-geciyor-boynu-kopuklu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!