Doğduğumdan beri alışamadım
Dünyanın devranı düzeni bozuk
Düzene uymadım barışamadım
Dünyanın devranı düzeni bozuk
Zalimi güldürdü mazlum üzerken
Sorar oldum ben kendime kendimi
Sevdiklerin kadir kıymet bildimi
Taşırdılar dolu olan bendimi
Derya'yı ummana dalıcı oldum
Akıttım içime gözüm selini
Yüzüme gül artık yalancı dünya
Bitmesin isterim böyle bir rüya
Gönülde saklanan o güzel hülya
Hayalden gerçeğe döner mi bilmem
Gülüşünle güller başlar açmaya
Yolumun engeli zoru demezdim
Dağları gözümde büyük görmezdim
Kararımdan asla geri dönmezdim
Anladım hayatın inişindeyim
Sokakta kalsaydım kanım donmazdı
Hayatın her zorluğa alıştım
Tükettim ömrümü boşu boşuna
Olmayacak işlerinen uğraştım
Tükettim ömrümü boşu boşuna
Tükenen ömrümden şunu öğrendim
Haksızlık kimden gelirse gelsin
Karşı çıkmaz isem insan değilim
Herkes sınırını haddini bilsin
Hakkı hak görmezsem insan değilim
Bu vicdanların bir sesi isyanı
Haksızlığa karşı tepki olmazsa
O millet bozulmuş batmış demektir
Hırsızdan arsızdan hesap sormazsa
Hak hukuk adelet bitmiş demektir
Bu topraklar kolay vatan olmadı
Yokluğun acısı düşürdü derde
Hasretin dolaşır damarda serde
Hayalini kurdum o eski yerde
Gönlüme hicranı ekipte gittin
Zamansız gidişin sinemi yaktı
Her taraf alev alev cayır cayır yanıyor
Çoluk çocuk hunharca ölüp parçalanıyor
Aleme ibret olduk vicdanımız kanıyor
Nerde islam ülkesi orda kan ve gözyaşı
Hiç dur diyen yokmudur bu acıya bu kana
İnsanız biz ne fark eder rengimiz
Topraktan var olmuş özümüz bizim
Bir rüya misali geçen ömrümüz
Geçti bahar geldi güzümüz bizim
Baharı görmeden bitti güzümüz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!